November 17 2017 Verdriet èn een gelukkige herinnering.

Al weer even geleden kwam er bericht van overlijden van 2 Esperanza-honden. De eerste 2 tot nu toe. Meer dan verdrietig voor de baasjes. Gelukkig weten die ook dat wat zij hun dieren gaven vele malen uitstijgt boven dat verdriet: ze lieten het niet bij woorden, maar gaven hen een plek in huis en hart. Een plek onder de zon met liefde en respect: wat is er waardevoller?

 met Daantje

In september overleed Teuntje. Een klein hondje, aanvankelijk schichtig, slecht behandeld zoals zo velen. Ze kwam in opvang bij een gezin in Cordoba en was 3 jaar, toen ze in 2013 bij Anje en haar 11-jarige zoon ging wonen. Ze hebben het samen zo fijn gehad. Hoewel wat een zorgenkindje (hartruisje, verstopte traanbuisjes, navelbreuk) ging het heel goed en werd ze zelfs lekker eigenwijs. Ook heerlijk mee op vakantie en dan ging haar grote vriendin Daantje, het net zo kleine hondje van oma, ook mee. Helaas werd de hartruis steeds erger. Teuntje is 7 jaar geworden, maar had ruim 4 prachtige jaren.

Op 1 augustus 2014 vond een bijzondere adoptie plaats. 2 schatten van boxers uit Hongarije, Kwibus van 8 en Yola van 5 jaar, zwaar verwaarloosd, gingen naar 2 prachtige mensen in Zuidveen bij Steenwijk die ons schreven de twee nog een paar mooie jaren te willen geven. Ondanks de fikse hartruis, kale plekken, schildklierproblemen van Yola en de grijze snoet en artrose van Kwibus. In december 2015 moesten ze Kwiebus al laten gaan, maar wat hebben ze nog genoten van deze zachtaardige, onverstoorbare, vrolijke, dankbare lobbes. In september ging Yola. Te veel kwalen inmiddels. De as van de lieve, trouwe Yola is inmiddels samen met de as van Kwiebus uitgestrooid op HUN kamp: de prachtige wandeling nabij huis die ze zo vele malen gelopen hebben.

 Kwiebus

 Yola

In opvang bij Ingrid en Peter in Hongarije

Op de kamp    

Op een kerstkaart van de baasjes van Yola en Kwiebus stond:

zoals een dier je zoekt om de geur

en zacht tegen je aan

zo zonder iets te willen, er te zijn

November 15 2017 Pietertje woont nu in Heeswijk-Dinther.

Kromme pootjes kunnen hard rennen!

Op 14 oktober kwamen Vivi (Lara), Cali(Hunter>Charly), Harry Potter (Pottertje>Vinnie) en Piper (Pietertje) naar Nederland. De andere 3 zijn al thuis. Zondag is ook Pietertje gegaan. Een minimixje van 4 kg, 5 jaar geschat, en door Anita van Sierra Nevada uit het dodingstation gered. 01 november stond hij al even op site. Toen we vorige week in Frankrijk/België waren voor een midweekje plus 3 huisbezoeken, kwam er een fijne reactie voor Pietertje. In de roos. Een gezin met 2 volwassen zoons en een 10-jarige Ierse Setter. Graag wandelend. Praktijk aan huis. Ervaring met moeilijke hondjes. Want hoewel Pietertje veel potentie heeft, moet hij echt weer vertrouwen opbouwen en in zijn nieuwe thuis alles en iedereen verkennen om vervolgens te geloven dat hij mag blijven, dat hij niet voor zijn plekje hoeft te vechten, dat hij veilig is. Dan zal hij vast snel leren om even alleen te kunnen zijn en zindelijk te worden. Als mensen niet op hem afduiken komt hij graag zelf. Wat is het dan fijn dat deze mensen ervaring met rugzakjes hebben. Ze schreven het zelfs wel leuk te vinden dat Pietertje niet model is. Een mooie visie, vinden wij. Het fijne van zo’n houding is dat men niet zo gauw van z’n stuk is, het gedrag met positieve nieuwsgierigheid bekijkt, ziet waaruit het voortvloeit en kan relativeren. Die kalme benadering en natuurlijk de soms bijbehorende bijsturing (rustig, kort, duidelijk) levert vaak verrassend snel succes op.

Thuis in Brabant

Speeltjes

 Er kwam al goed nieuws over de eerste 2 dagen. Een van hen slaapt beneden en daar mag Pietertje bij slapen, maar afgelopen nacht ging hij uit zichzelf al ergens anders liggen. Natuurlijk leerde hij al op dit punt bij Maureen. Eerst anderhalve week op de slaapkamer, dan stapje voor stapje richting keuken naast de andere honden. Hun oudere hond was eerst erg druk door Pietertjes komst, maar nu alweer rustig. Pietertje krijgt zelfs al praatjes. Hij jaagt de andere hond al weg bij de etensbak. Het gaat heel goed, schrijft Andrea. We hebben vanuit N-Frankrijk gemaild en gebeld en nog geprobeerd om vrijdag op de terugweg langs te gaan voor huisbezoek vooraf. Maar dat lukte niet. We moesten eerst langs Hoogerheide boven Antwerpen voor Lita en zouden daarna door kunnen naar Heeswijk-Dinter. Maar we kregen de agenda’s niet op één lijn. Dus weer een nabezoek t.z.t.

Hieronder Pietertje bij Harry Potter (nu Vinnie)

November 13 2017 Midweek Z-België/N-Frankrijk en onderweg 3 bezoeken: Amersfoort-Zillebeke-Hoogerheide.

Zoals in het vorige sitebericht staat wordt het huisbezoek vooraf soms noodzakelijkerwijze vervangen door nabezoek. En doen we liefst meerdere bezoeken in 1 x i.v.m. besparing van tijd en geld. En omdat vakantie er amper meer van komt, maken we soms van de dierenreisjes mede een uitje. In dit geval hadden we van maandag 6 – vrijdag 10 november een huisje gehuurd in Bailleul, net in Noord-Frankrijk i.v.m. bezoek Teddy, 1 van de 2e kans hondjes op de open dag 7 oktober van dierenartsenpraktijk Glas in Diever. Op 15 oktober is hij opgehaald door zijn nieuwe baasjes Marlies en Hugh die in Zillebeke bij Ieper in België wonen. Een fantastische kans voor Teddy. Maar wel 400 km! Op en neer 800, dus een grote investering voor een huisbezoek. We aarzelden. Toen mailde Marlies dat ze niet alleen dierenliefhebbers zijn, maar ook milieuliefhebbers. En dat het 1600 autokilometers zouden worden, als wij eerst op huisbezoek zouden komen en zij vervolgens Teddy zouden ophalen. We besloten opnieuw tot nabezoek met koppeling. Dat werd dus een midweekje eruit incl. nabezoek voor Puck in Amersfoort maandag op de heenweg plus dinsdag 7 november nabezoek bij Teddy in Zillebeke plus vrijdag op terugweg huisbezoek vooraf voor Lita. We zouden aanvankelijk vrijdag ook nog naar Heeswijk-Dinter in Brabant voor huisbezoek Pietertje, maar dat lukte niet i.v.m. hun agenda en onze andere plannen.

Hier met Sepp bij Kim

  Puck voorheen Angel

Maandag op de heenreis zijn we eerst in Amersfoort op nabezoek bij Puck (eerst Angel) geweest. Puck was 1 van de 5 pups die 10 september bij Kim in opvang kwamen. Net als Nina (sitebericht hiervoor) ook een bijzondere adoptie: door hele goede vrienden van hen. Puck is het omgekeerde van Nina. Zacht en liefdevol en moet worden uitgenodigd. Geen hondje voor kleine, drukke kinderen. De match is dan ook super. Hun kinderen zijn al ietsje groter en ze lopen heel veel, wat Puck erg goed doet. Toen we aankwamen had Francien net een lange boswandeling gemaakt met Puck. Ze vindt het heerlijk om los te lopen. Dus logisch dat ze moe was en niet zoveel belangstelling voor ons had. Maar ze kan heel goed stoeien en zich vastbijten in een flosstouw. Bij andere honden is ze eerst terughoudend, maar na een rustige benadering en wat tijd om te snuffelen komt ze los. Nieuwe mensen vindt ze nog wel spannend. Ze is lief en makkelijk en krijgt vast nog meer zelfvertrouwen op den duur.

25 september vlogen wij terug uit Spanje met 6 hondjes waaronder Teddy: 5-jarig mixje met niet alledaags uiterlijk (iets Terriër en Schnautzer). Rustig met hele speelse kant. Aandachtspunt was katten. Teddy zat samen met Foppe in opvang in Hoornsterzwaag en Foppe joeg de katten de hooimijt in. Een voorbeeld dat Teddy ging volgen helaas. Wat hebben we genoten van dit nabezoek. Een oude hoeve met 4 ha weiland en een boomgaard, midden in een natuurgebied. We maakten een lange wandeling, waarbij Teddy onvermoeibaar achter het balletje aanging. Hij heeft er eentje in zijn bek, die hij niet los laat De baasjes moeten een tweede gooien dat hij zonder succes ook nog in de bek probeert te krijgen. Teddy doet het super. Sliep al na 5 nachten alleen en let steeds op de baasjes. Op ons aandringen hebben ze wel 135 meter omheining gekocht, want hoewel geen wegloper, houdt Teddy wel van rondkijken en stevig doorstappen. Teddy heeft zo geboft met deze mensen met een mooie kijk op dieren die helemaal voor herplaatsers gaan. Hoewel geen van beiden opgegroeid met dieren, kunnen ze nu niet meer zonder. Toen ze de hoeve kochten in 2008 zat buiten in een kooi een mager hondje: Sloefke. Alleen achter gelaten door de vorige eigenaars. Sloefke is liefdevol door hen opgenomen en kreeg nog 9 prachtige jaren. Ook zijn er in 2009 3 kittens gedropt. Met Teddy en die drie gaat het stapsgewijs. De eerste komt nu weer in huis. En een 2e maakt aanstalten. Maar buiten wil Teddy er toch nog wel graag op af.

Teddy in Zillebeke

Lita (Abuela)

Vrijdagmiddag op terugweg een zeer bijzonder huisbezoek in Hoogerheide, boven Antwerpen, net in Nederland. Deze fantastische mensen wilden de 12-jarige Omi opnemen. Maar na een eerlijke correspondentie heeft Maureen het afgeraden. Het zou een superplek zijn. Al 2 x hebben deze mensen een setje van 2 ouwetjes tussen de 13 en 15 jaar opgenomen. Van de laatste 2 is de kleine Chimo, nu 17 jaar, nog over. Het heel vaak geven van medicatie en kleine beetjes eten is hen dus geheel vertrouwd. Maar ze hebben ook een drukke winkel en gebroken nachten hou je zeker in het hoogseizoen niet vol, als je overdag niet even kunt inhalen. Omi doet alles in huis en ook ‘s nachts gaat Maureen er uit voor haar. Omdat ze toch een ouder, kansloos hondje wilden vertelde Maureen over Lita, een jaar of 10. Zeer recent in bedroevende toestand en broodmager op straat gevonden bij Granada in de buurt. Conny van de Protectora heeft haar opgenomen. Ze is direct geopereerd, op 31 oktober: oogje verwijderd en tandjes getrokken, en ook gelijk gesteriliseerd. Waarschijnlijk gedumpt, want ze kent de lijn. En wat schetst onze vreugde? Lita is zeer welkom! We hopen zo dat het lukt .haar met het volgende transport in december te laten komen. Intussen hoeft ze niet meer terug in de refugio, maar mag ze heerlijk bij Conny in huis aansterken.